Νήσος Κως: Το Περιοδικό για την Κω!

Τι είναι ο Φασισμός

Με την ευκαιρία της επετείου του “ΟΧΙ”, είναι πιστεύω απαραίτητο να βγεί ξανά στο φώς της κριτικής  αυτό το φαινόμενο που σέρνει τους λαούς στην αλληλοεξόντωση.

Είναι απαραίτητο η νέα γενιά της χώρας μας και τα παιδιά μας, εκείνα που παρασύρονται από τον στρατιωτικό ρομαντισμό, τα φιλοπατριωτικά συνθήματα και την δυναμική εικόνα που περιβάλλεται αυτό το απάνθρωπο και βάρβαρο σύστημα σήμερα, να ασχοληθούν ιστορικά και επιστημονικά γνωρίζοντας ότι τίποτα δεν είναι αθώο επειδή παρουσιάζεται έτσι.

Τι είναι λοιπόν ο Φασισμός

Με μια φράση:

Ο Φασισμός  είναι η εξουσία των ίδιων των Τραπεζιτών.

Είναι η οργάνωση και η μεθόδευση της τρομοκρατικής καταπίεσης των εργαζομένων.

Ο Φασισμός όχι μόνο δεν είναι εχθρός  της πλουτοκρατίας, των καρτέλ, του βιομηχανικού, εμπορικού, ναυτιλιακού,  τραπεζικού, ξενοδοχειακού κεφαλαίου αλλά απεναντίας, διασφαλίζει την συνέχιση της κυριαρχίας τους με τη βία όταν αυτό δεν είναι δυνατό να συνεχιστεί “δημοκρατικά” και ομαλά.

Ο Φασισμός εξαλείφει τα υπολείμματα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και αναδεικνύει την ανοιχτή βία σε κυβερνητικό σύστημα.

Ο Φασισμός αυτοκηρύσσεται  σαν ο μοναδικός  εκπρόσωπος όλων των στρωμάτων του πληθυσμού: του βιομήχανου και του εργάτη, του εκατομμυριούχου και του άνεργου, του μεγαλοκτηματία και του φτωχού αγρότη, του μεγαλοεισοδηματία και του μικροεπαγγελματία.

Κάνει σαν να υπερασπίζεται τα συμφέροντα όλων των στρωμάτων, τα συμφέροντα του Έθνους!

Ο Φασισμός  που εμφανίζεται μπροστά στο Λαό με το προσωπείο του ευεργέτη, πετάει ένα θλιβερό ξεροκόμματο στις πεινασμένες και εξαθλιωμένες οικογένειες.

Υπόσχεται στη γυναίκα ένα ευτυχισμένο σπιτικό αλλά από την άλλη μεριά την σπρώχνει όσο κανένα άλλο καθεστώς στο δρόμο της πορνείας.

Ο Ελληνικός φασισμός  έχει την αναίδεια να αυτοαποκαλείται Πατριωτικό κόμμα παρόλο που είναι ιδεολογικά και πολιτικά γέννημα θρέμμα και Θαυμαστής  του γερμανικού φασιστικού ιδεώδους.

Αλήθεια, τι σχέση μπορεί να έχει αυτή η ιδεολογία και η πρακτική με τον γνήσιο και αληθινό Πατριωτισμό του Λαού μας, που εκφράστηκε με την ηρωική αντίσταση των Ελλήνων νέων-αγροτών- εργατών στις Φασιστικές ορδές και τις φρικαλεότητες  που διέπραξαν σε βάρος της Χώρας μας?

Για ποια πατρίδα κόπτονται;

Ο φασισμός δεν είναι μόνο εθνικισμός των αφεντικών αλλά και κτηνώδεις Σωβινισμός.

Η άνοδος του Φασισμού στην εξουσία δεν είναι μια απλή αλλαγή, μια απλή αντικατάσταση μιας αστικής δημοκρατικής κυβέρνησης από μια άλλη.

Είναι η αλλαγή της μορφής διακυβέρνησης.

Από την κοινοβουλευτική αστική δημοκρατία στην ανοιχτή τρομοκρατική δικτατορία.

Ο Φασισμός δεν φτάνει στην εξουσία ομαλά και απλά μια ημέρα εκλογών. Φτάνει στην εξουσία συνήθως μετά από αμοιβαίο, πολλές φορές σκληρό αγώνα ανάμεσα στον ίδιο και τα αστικά κόμματα τα οποία, έχοντας ήδη πάρει μια σειρά σκληρά αντιλαικά και αντιδραστικά μέτρα, προετοιμάζουν και βοηθούν άμεσα τον ερχομό του στην εξουσία. Αυτό συμβαίνει αντικειμενικά.

Σ’ αυτήν την κατάσταση η αντιφασιστική ρητορική των θεσμικών συντηρητικών εκφραστών του συστήματος εξουσίας (κυβερνητικά κόμματα, Εκκλησία), όχι μόνο δεν εμποδίζει την άνοδο του Φασισμού αλλά την επιταχύνει κιόλας.

Στην εσωτερική πολιτική, είναι το σύστημα διακυβέρνησης της πολιτικής αλητείας.

Το σύστημα της ενοχοποίησης και της τρομοκρατίας  των τραμπούκων σε βάρος των εργαζομένων, των νέων, της διανόησης.

Ο Φασισμός δεν είναι μια εξουσία πάνω από τους πλούσιους και τους φτωχούς ούτε και η εξουσία των κουρελήδων πάνω στους τραπεζίτες.

Είναι η εξουσία των ίδιων των Τραπεζιτών.

Είναι η οργάνωση και η μεθόδευση της τρομοκρατικής καταπίεσης των εργαζομένων.

Στην εξωτερική πολιτική, ο Φασισμός στέκεται με επιθετική διάθεση απέναντι σε όλους τους λαούς. Είναι Σωβινισμός στην πιο ακραία και βάρβαρη μορφή του που καλλιεργεί το μίσος απέναντι σε άλλους λαούς.

Από πού πηγάζει όμως η επιρροή του Φασισμού στο Λαό?

Ο Φασισμός καταφέρνει να κερδίζει τμήματα του λαού επειδή με δημαγωγικό τρόπο επικαλείται τις πιο επείγουσες ανάγκες του.

Πλησιάζει το λαό με μια εκλεπτυσμένη αντισυστημική δημαγωγία, εκμεταλλεύεται την οργή και το βαθύ μίσος που τρέφει ο λαός απέναντι στην ληστρική αστική τάξη, ενάντια στις τράπεζες, τους μεγιστάνες του πλούτου και τα κόμματά τους και ρίχνει συνθήματα που στις δοσμένες συνθήκες είναι τα πιο δελεαστικά για το πολιτικά ανώριμο κομμάτι του λαού.

Υποδαυλίζει και μεγενθύνει  τις πιο βαθιά ριζωμένες μέσα στο λαό προλήψεις.

Εκμεταλλεύεται τα πιο αγνά λαικά αισθήματα για δικαιοσύνη και Εθνική υπερηφάνεια.

Εντυπωσιάζει με την ορμητικότητα και την δυναμικότητα που επιτίθεται.

Με τον κυνισμό και την εξαπάτηση εκμεταλλεύεται την απόγνωση, την απελπισία, την ανασφάλεια, την ανεργία, την αβεβαιότητα για το αύριο, το πληγωμένο Εθνικό αίσθημα και παρασέρνει μικρομεσαίους που καταστρέφονται, νέους που ήδη νιώθουν άχρηστοι και απελπισμένους  εργάτες και αγρότες στην κοινωνική και σωβινιστική δημαγωγία του.

Παρουσιάζεται κοινωνικά ευαίσθητος, κοντά στον άπορο και τον αδύναμο, παρέχοντας του με καμπάνιες που εμφανίζει ως κοινωνική δράση, ελεημοσύνη με ρούχα και τρόφιμα άλλων.

Ο Φασισμός δεν παγιδεύει τη νεολαία μόνο με τον στρατιωτικό ρομαντισμό που αποπνέει.

Με την ιδεολογική προπαγάνδα αποσκοπεί να τους ποτίσει με την πίστη ότι είναι πράγματι πρόθυμος να δώσει μια καλύτερη ζωή στη νεολαία.

Υπόσχεται στους νέους και στους ήδη εργαζόμενους “νόμιμη απασχόληση και δίκαιο μισθό” και την ίδια στιγμή τους παραδίδει με όρους σκλαβιάς στα αφεντικά υποχρεώνοντάς  τους να δεχτούν ένα πιο χαμηλό, πιο άθλιο επίπεδο ζωής. Αντικαθιστά εξαθλιωμένους αλλοδαπούς με ντόπιους σκλάβους  χωρίς καλύτερη αμοιβή αλλά “νόμιμη”, χωρίς δικαιώματα αλλά για ένα κομμάτι ψωμί.

Στις ίδιες επιχειρήσεις  και τόπους δουλειάς, που μετατρέπονται για το σύγχρονο εργαζόμενο σε στρατόπεδα, στα οποία κυριαρχεί η βάρβαρη πειθαρχία και η αχαλίνωτη αυθαιρεσία του κεφαλαίου.

Είναι χαρακτηριστικό πως οι Γερμανοί φασίστες δεν δίστασαν να παριστάνουν τους “σοσιαλιστές” μπροστά στο λαό και να παρουσιάσουν τον ερχομό τους στην εξουσία σαν “Επανάσταση“ εκμεταλλευόμενοι  την θέληση του Γερμανικού λαού για κοινωνική πρόοδο και αποκατάσταση  της Εθνικής του υπερηφάνειας που είχε καταρρακωθεί με τη συνθήκη των Βερσαλλιών.

Ο Φασισμός παραδίνει το λαό στο έλεος των πιο διεφθαρμένων, των πιο πουλημένων, των πιο εγκληματικών στοιχείων, όμως, μπροστά στο λαό,  παρουσιάζεται με το αίτημα για μια δίκαιη, έντιμη και πατριωτική διακυβέρνηση…

Σήμερα το πρωί έβλεπα για άλλη μια φορά γνωστό φασιστόμουτρο στην τηλεόραση. Αυτό το χαμογελαστό φασιστόμουτρο που, γνωρίζοντας κανείς την ιστορία του, δεν χρειάζεται να ξέρει τίποτα άλλο για να αναγνωρίσει το διπλό πρόσωπο που χρησιμοποιεί ο φασισμός μέχρι να πάρει την εξουσία: Το πρωί χαμογελαστός, καλοντυμένος, ήρεμος και καλοσυνάτος μπροστά στο λαό. Το βράδυ μόλις πέσει το σκοτάδι, μ’ ένα ρόπαλο, τσεκούρι ή καδρόνι με την Ελληνική σημαία στο χέρι, εναντίων όποιου διαφωνεί ή έχει άλλο χρώμα δέρματος…

Αυτός είναι ο Φασισμός.

Φιλικά , Κανετάκης Γιώργος