Την Κυριακή 17 Νοέμβρη 1974 έγιναν οι πρώτες μετά την μεταπολίτευση εκλογές στην Ελλάδα. Το ΚΚΕ στις εκλογές αυτές κατέβηκε ως «Ενωμένη Αριστερά»  σε συνεργασία με την ΕΔΑ και το ΚΚΕ εσ.
Την μέρα εκείνη το μόλις ολίγων εβδομάδων «νομιμοποιημένο» ΚΚΕ γιόρταζε τα 56 χρόνια από την ίδρυσή του.
Σε σχετικό αφιέρωμα του Ριζοσπάστη, μαζί με άλλα κείμενα δημοσιεύτηκε κι ένα ποίημα της Ρίτας Μπούμη-Παππά με τίτλο «ΚΚΕ».
Στο ποίημα αυτό η Ελληνίδα λογοτέχνις  με μεγάλη συναισθηματική φόρτιση περιγράφει τι σημαίνει για την ίδια το Κόμμα.
39 χρόνια μετά την ίδια ακριβώς σημασία έχει το Κόμμα για όλους εμάς τους Κομμουνιστές.

ΚΚΕ
Θα ψηφίσω το κόμμα που σύμβολο έχει
τα ιερά και πανάρχαια της δουλιάς εργαλεία
(αγροτιά που με τρέφεις, εργατιά που με ζεις)
τ’ αναστάσιμο ένδοξο άλικο λάβαρο
(σταυρωμένε λαέ μου, όρθιος πάλι στο μνήμα!)

Κόμμα πίστης που διώχτηκε με άγρια λύσσα
γιατί μοίραζε φως σε καλύβια και τρώγλες